سفر به کشور قومیت های مختلف ، مالزی

نویسنده: مرجان عاملی

سن: 27 سال

همیشه وقتی به سفر مالزی فکر میکردم احساس میکردم دیدن زیبایی های بینظیر آن باید احساس وصف ناپذیری را برای انسان بوجود بیاورد. مخصوصا که این کشور، کشوری است که دارای مذاهب مختلف، قومیت های متفاوت و حتی نژادهای مختلف می باشد . قبل تر ها شنیده بودم که سه قوم چینی، مالایی و هندو آنجا در کنار هم با خوبی و خوشی زندگی می‌کنند. چین و هند هر دو کشورهای وسوسه‌برانگیزی برای سفر هستند. این دوکشوری هستند که مردمانش کارهای عجیب و خارق العاده ی زیادی انجام میدهند. با خودم گفتم سفر به مالزی شاید باعث شه با فرهنگ چینی و هندی ها در کنار فرهنگ مالایی ها آشنا بشم. بنابراین قصد این سفر را کردم.

شهریور سال 1396 به مالزی سفر کردم. با آژانس پرین پرواز برای سفری 8 روزه تماس گرفتم و این آژانس هماهنگیهای لازم را برای من انجام داد. 2 میلیون و هشتصد هزار تومان برای یک سفر هفت روزه و هتلی چهار ستاره رقم زیادی نیست. و قطعا میدانید که برای سفر به مالزی نیازی به گرفتن ویزا نیست.

پرواز از ایران به مالزی بطور میانگین 8 ساعت طول میکشه. در فرودگاه بین المللی امام خمینی را خودم را برای یک سفر هشت ساعته آماده می‌کنم. اما به نظر من هر چقدر مقصد دورتر باشد، جذابیت‌هایش بیشتر است.پرواز ماهان بطور مستقیم به سمت مالزی حرکت میکند و من کلاس پروازی اکونومی را برای سفرم انتخاب کردم. پرواز ما ساعت 10 شب انجام شده و با این حساب شام را مهمان پرواز بودم. باید بین دو گزینه گوشت و مرغ یکی را انتخاب کنیم که مسلما انتخاب بیشتر ایرانیان مورد اول است. خانم مهماندار بلیط‌ها را نگاه می‌کنند تا ببینند هزینه شام رویش حساب شده یا نه. شام که تمام می‌شود میزهای چرخدار مهمانداران همچنان در حال رفت و آمد هستند. چند ساعتی بعد از شام یک نسکافه داغ سفارش میدهم که نوشیدنش داخل هواپیما حسابی می‌چسبد. بعد از خوردن نسکافه چشم هایم را میبندم و اصلا متوجه بخواب رفتنم نمیشوم .تا حالا طلوع خورشید را از شیشه‌های پنجره هواپیما تماشا نکرده‌ام. در این ارتفاع خبری از خورشید نیست. ولی همین که می‌بینم پرده‌های سیاه شب کنار می‌روند و تاریکی جایش را به روشنی می‌دهد برایم لذت بخش است.

در فرودگاه کوالالامپور ، تورلیدر ساکن مالزی به دنبالمان می‌آید. همه منتظر هستند که زودتر به هتل برسند و خواب ناقص پرواز را تکمیل کنند. ولی تور لیدر بنام امیر همان ابتدا این خبر تلخ را می‌دهد که به این زودی‌ها از هتل خبری نیست. داخل اتوبوس به صحت گفته‌های او پی می‌بریم. ما یک روز قبل از سالروز استقلال مالزی رسیده‌ایم و به همین دلیل تعدادی از خیابان‌های مرکز شهر را بسته‌اند. ضمن این‌که هر گروه از مسافران باید به یک هتل برده شوند. هتل یکی در شرق شهر است و هتل دیگری در غرب. از تور لیدر می‌پرسیم این همان خیابانی نیست که یک ساعت پیش از کنارش رد شدیم. او جوری نگاهمان می‌کند که یعنی بله؛ ولی چاره‌ای نداریم. یکی از مسافران اعتراض می‌کند که چرا چند اتوبوس یا تاکسی به دنبالمان نیامدند تا این‌طوری دور شهر نچرخیماتوبوس نزدیک یک صرافی نگه می‌دارد تا مسافران پول‌هایشان را تبدیل کنند.

بعد کلی ترافیک و گذران ساعات زیاد به هتل میرسم هتل فورما بوکیت بینتانگ را برای استراحت و گذران تعطیلاتم انتخاب کرده بودم . این هتل هتلی 4ستاره و این هتل لوکس و مدرن در شهر زیبای کوالالامپور، ۴۳۳ اتاق مهمان با منظره بسیار خوبی از این شهر پر جنب و جوش دارد. هتل فوراما بوکیت بینتانگ کوالالامپور تنها ۲ کیلومتر از میدان ساعت برجایا، خیابان پتالینگ و مرکز خرید پاویلیون دورتر است. در هتل فوراما بوکیت بینتانگ کوالالامپور اتاق هایی با سرویس خواب باکیفیت، پرده های ضخیم و تهویه مطبوع وجود دارد. برای شما یک دستگاه چای/قهوه ساز گذاشته شده و سرویس پذیرایی در اتاق، ۲۴ ساعته انجام می گیرد. گاوصندوق دیجیتالی داخل اتاق ها برای نگهداری از وسایل با ارزش تعبیه شده است. اگر بخواهید که نگهداری از کودکتان در داخل اتاق انجام گیرد، امکان پذیر بوده و هزینه مجزایی خواهد داشت و تخت نوزاد رایگان خواهد بود. نظافت روزانه اتاق ها رایگان است.تلویزیونی که برای شما قرار گرفته، شبکه های جهانی پخش می کند. تلفن، روزنامه رایگان، بطری های آب رایگان، میز کار و اینترنت وای فای از دیگر امکانات اتاق ها هستند. در صورت درخواست تخت اضافه، هزینه مجزایی خواهد داشت. سرویس حمام تنها دوش دارد و لوازم آرایشی و بهداشتی کاربردی برایتان قرار داده شده است.

تور لیدر اولین گشت شهری ما را با بازدید از بنای یادبود مالزی آغاز می‌کند.ظاهرا به تورلیدرها سفارش می‌کنند که سفر را با یک مکان ملی آغاز کنید تا ادای احترامی باشد به بزرگان کشور و ملت. این‌طوری تاریخچه آن بنا هم بیشتر در ذهن توریست‌ها حک می‌شود. بنای یادبود مالزی نزدیک ساختمان پارلمان‌ این کشور واقع شده. این میدان به لحاظ معنایی شباهت دارد به میدان شهدایی که ما در تمام شهرهایمان داریم. البته با چند تفاوت. در اطراف میدان باغ‌های بزرگی قرار گرفته و این فضای باز، چشم‌انداز مجسمه‌های وسط را زیباتر می‌کند. هیچ ماشینی هم در نزدیکی میدان رفت و آمد ندارد. دیگر این‌که مجسمه‌های رزمندگان مالزی نمادی از شکست و پیروزی توامان هستند. بر خلاف ما که فقط لحظه‌های پیروزی را در آثارمان به تصویر می‌کشیم. هفت مجسمه‌ای که در تصویر می‌بینید نماد شهامت، رهبری، ایثار، قدرت، رنج، اتحاد و احتیاط هستند. رنج و ایثار مربوط به دو مجسمه‌ای می‌شود که نقش زمین شدند.

مسجد صورتی، واقع در میدان اصلی پوتراجایا صرفا به خاطر رنگ عجیب و غریبش معروف نشده است. معماری چشم‌نواز مسجد و عظمت بنایش این نقطه را به یک مکان توریستی بدل کرده است. می‌گویند دو سوم این مسجد بر روی آب قرار گرفته‌ است. مناره‌اش 116 متر ارتفاع دارد و همزمان 10 هزار نفر می‌توانند داخلش نماز بخوانند. در ساخت این مسجد از معماری ایرانی، عراقی و ترکیه‌ای بهره گرفته شده است. طیف قرمز را در تمام عناصر مسجد قابل مشاهده است. جالب‌ترینش چادرهای قرمز رنگی است که خانم‌ها اجبارا به سر می‌کنند.از پنجره‌های مسجد برج‌های سر به فلک کشیده دیده می‌شوند و ترکیبی بدیع از آشتی سنت و مدرنیته را به نمایش می‌گذارند.

باتوکیو هم مکانی است توریستی و هم عبادتگاهی برای پیروان آیین هندو. در این عکس مجسمه «موروگان» را می‌بینید که یکی از خدایان آیین هندو به شمار می‌رود. البته بلندی مجسمه (حدود چهل و دو متر ارتفاع دارد) ربطی به اهمیتش ندارد. «موروگان» بلندترین مجسمه خدای هندو در مالزی و دومین مجسمه بلند خدای هندو در جهان است. ولی جزو خدایان مهم هندوها نیست.

هندوها به تعداد بیشماری خدای زمینی و آسمانی معتقد هستند که هر کدامشان کاری انجام می‌دهند. براهما (آفریننده)، ویشنو (پاسدار و نگاهبان) و شیوا (نابودکننده کائنات) سه خدای مهم آیین هندو هستند. هندوها «موروگان» را پسر شیوا می‌دانند و به همین خاطر برایش احترام زیادی قائل هستند.

در کنار مجسمه طلایی «موروگان» دویست و هفتاد و هشت پله قرار دارد که در نهایت به غار میمون‌ها یا باتوکیو منتهی می‌شود. داخل غار خودتان را در محاصره میمون‌هایی می‌بینید که آرام و قرار ندارند. هندوها آنجا مشغول عبادت هستند و جلوی مجسمه‌های رنگارنگ زانو زده‌اند.

در محله چینی‌های کوالالامپور به صورت اتفاقی با مراسمی نمادین مواجه شدیم. چینی‌ها مغازه‌ها را تعطیل کردند و دارند چند خروار کاغذ و مقوای رنگی را روی زمین می‌ریزند. نزدیک‌تر که می‌روم می‌بینم روی هر کدامشان کلی وقت گذاشته‌اند. پاکت‌های نامه همه یک شکل هستند. نمی‌دانم نامه‌های داخلش دست‌نویس هستند یا نه. با مقواهای زردرنگ کاردستی درست کرده‌اند. دلارهای تقلبی هم روی زمین ریخته می‌شوند.تمام کاغذها را به آتش می‌کشند و کنارش دعا می‌خوانند. از چینی‌ها درباره مراسم‌شان می‌پرسم. خیلی‌ها خودشان هم نمی‌دانند که چرا دارند این کار را انجام می‌دهند و فلسفه انجام دادنش چیست. وجه مشترک حرف‌هایشان اصطلاح «روح گرسنه» است. آنها معتقدند که ارواح در روزهایی از سال از بهشت آزاد می‌شوند و روی زمین می‌آیند. با این کار دارند شکم ارواح را سیر می‌کنند. کنار خیابان و روی میزها میوه پوست‌کنده شده و انواع غذاها را گذاشته‌اند تا ارواح گرسنه نمانند. آنها به ارواح می‌گویند ما را بخور و این خوردنی‌ها را نخور. با کاغذ و مقوا نماد همه چیز را ساخته‌اند.

بعد از دیدن این جاذبه ها به مرکز خرید رفتیم. مرکز خرید پاویلیون واقع در منطقه مد روز باکیت بینتانگ کوالالامپور، مجموعه ای با مساحت 1.37 میلیون فوت مربع می باشد که از سه قسمت اصلی یعنی یک مال خرده فروشی، یک بلوک اداری و دو برج مسکونی تشکیل شده است. در منطقه جالان باکیت بینتانگ بهترین املاک کوالالامپور را می توانید پیدا کنید. مرکز خرید پاویلیون که در سال 2007 افتتاح شد، بروز ترین مرکز خرید در سیتی سنتر کوالالامپور و محبوب ترین مرکز خرید پیشرفته ی کوالالامپور به حساب می آید.

در نتیجه اگر بخواهم اجماعا دربراه کوالالامپور صحبت کنم باید بگم که این کشور واقعا جای بینظیری برای سفر و کسب تجربه هست . آشنا شدن با فرهنگهای مختلف و اقوام و مذاهب متفاوت این کشور دسته کمی از کشور هفتاد ملت هند ندارد و واقعا ارزش یکبار سفر کردن را دارد . و در انتها باید از آژانس پرین پرواز به خاطر برگزاری این تور تشکر و قدردانی فراوان کنم.